Distant Voices, Still Lives

erence Davies’in otobiyografi serisinin ikincisi olan bu film, Davies’in 1940 ve 1950’ lerde Liverpool’da yaşamış işçi sınıfından olan kendi ailesini konu alan izlenimci bakış açısında sahip bir filmdir. ‘ Distant Voice ‘ un ilk kısmı, yetişkin kardeşler Eileen, Maisie, Tony ve annelerinin babalarının gülümseyen fotoğraflarından önce yas kıyafetleri içindeki görüntüleriyle açılır. Çok geçmeden, aile yine aynı tabloda poz verir, ama elbette daha mutlu bir sebeple; Eileen’in düğünü sebebiyle… Düğününde akrabaları şarkılar söylerken Eilleen, ölen babası için derin bir kedere kapılır ve gençliğindeki mutlu günleri gözünün önüne getirir. Tony ve Maisie’nin hatıraları ise daha sıkıntılı ve bulanıktır. Davies sahneleri, kilisede huşu içinde mumları yakan aile ile zalim adamın karısına vurup çocuklarına terör estirmesi şeklinde karıştırır ve karşılaştırır. ‘ Stiil Lives ‘ de iki yıl sonra filme alınmıştır. Burada ise artık kardeşler kendi hayatlarını kurmuştur.