Tma, světlo, tma

Krótkometrażowy film Jana Svankmajera był wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych festiwalach. Twórcy wspaniale operują animacją gliny, co sprawia, że obraz ma nieco filozoficzne podejście do kwestii ludzkiego bytu. Ludzkie ciało, zmysły i byt wypełniają cały pokój. Jego elementy odpadają, ale zaraz szybko na nowo się łączą. Jest to organizm słaby i kruchy, powróci zatem do ciemności, z której ówcześnie powstał...